
สานฝัน ที่กำลังจะเกิดขึ้น
- อามีนา คนสวย -

ทำไมถึงอยากเป็นครู
หนูคิดว่าเนื่องจากอาชีพครูมีความสูงส่งและ สำคัญหนูอยากเป็นครูเพราะครูคือผู้ให้ แสงสว่างให้กับนักเรียนและโลกใบนี้ อยากให้ชีวิตใหม่แก่เด็กนักเรียนที่เกิดมาภายหลัง และครูคือ ผู้อบรมสั่งสอนศิษย์เพื่อให้เป็นคนดีของสังคมและ นอกจากนี้ คำว่า“ครู” ยังมีความหมายอื่น ๆ ได้อีก
ครูเป็นอะไรที่มากกว่าการสอน ครูเป็นทุกสิ่ง
คือ สร้างแรงบันดาลใจให้เด็ก พัฒนา และดึงศักยภาพในตัวเด็กออกมาเติบโตเด็กที่ดี
มันไม่ใช่แค่งาน แต่เหมือนเป็นการสร้างประโยชน์ให้กับสังคม และตัวเด็ก และเป็นอาชีพที่เป็นพื้นฐานของการสร้างอาชีพอื่น
หนูอยากเป็นครู หนูอยากเห็นเด็กที่เราสอนเติบโตมาด้วยความรู้ที่ถูกต้องที่เรามอบให้ด้วยวิธีการที่เราศึกษามา หนูคงรู้สึกว่ามันน่าภาคภูมิใจที่ได้ช่วยปูทางดี ๆ ให้อนาคตของชาติ เพราะเชื่อว่า ในยุคปัจจุบันนี้เอง ยังมีเด็กจำนวนมาก ที่"ครู"สำหรับพวกเขา ไม่ได้เป็นแค่อาชีพ
เพราะครั้งหนึ่งเคยเป็นศิษย์ ได้เจอ"ครูดีในดวงใจ" จึงเป็นแรงบันดาลใจให้อยากเป็นครู ครูเป็นอะไรที่มากกว่าการสอน สร้างแรงบันดาลใจให้เด็ก ครู คือ ผู้ให้ ให้ความรู้ ความรัก ความเมตตา ครูเป็นส่วนหนึ่ง ในการพัฒนาให้เด็กมีคุณภาพ


ครูผู้เป็น
เรื่องราวของครูไอซ์ ทำให้เราเชื่อได้อย่างสนิทใจว่ามันคือความจริง แม้สายตาจะมองไม่เห็น แต่ครูไอซ์ยังเป็นแสงสว่างนำทางให้เด็กๆได้เห็นอนาคตที่ดีได้ หนูเชื่อว่าเรื่องราวนี้จะเป็นกำลังใจให้กับใครหลายๆคน และยังเป็นแรงบันดาลใจให้กับคุณครูทุกคน ความเพียรพยายามที่จะเป็นครูนั้นยากแล้ว แล้วคุณว่าคนที่ตามองไม่เห็น ต้องใช้ความพยายามมากขึ้นอีกกี่เท่า ดูจบแล้วอย่าลืมกลับไปหาคุณครูกันบ้างนะครับ คุณครูเฝ้ารอดูความสำเร็จของคุณอยู่
" ครูไอซ์
ดำเกิง มุ่งธัญญา "
ดวงประทีป
ส่องทาง
ถ่ายทอดเรื่องราว ของคุณครูสุรีพร ที่ได้รับมอบหมายจากผู้อำนวยการโรงเรียน ให้ช่วยดูแลเด็กชายเชาว์ เด็กพิเศษ ไม่ค่อยพูด มีโลกส่วนตัวสูง เวลาอยู่ในห้องเรียนมักจะนั่งเหม่อมองสิ่งต่างๆ คุณครูสุรีพร สังเกตเห็นพฤติกรรมนั้น จึงเริ่มศึกษาเรื่องของเด็กพิเศษ จนได้รู้วิธีการสอนและเข้าถึงเด็กแบบเชาว์ได้อย่างไรความทุ่มเทในการสอนและดูแลเด็กนักเรียนคนหนึ่ง ด้วยความตั้งใจและความเชื่อมั่นว่าเขาจะสามารถเรียนรู้และใช้ชีวิตได้เหมือนกับเด็กปกติทั่วไป
ครูผู้สอน
ด้วย
หัวใจ

" คุณครูสุรีพร
และเด็กชายเชาว์ "

ครู
ถ้ามีคนถามว่า อาชีพครู ต้องเสียสละขนาดไหน เรื่องราวของครูเจี๊ยบ นฤมล แก้วสัมฤทธิ์ คงเป็นคำตอบที่ดีที่สุด ครู ไม่ใช่มีหน้าที่สอนหนังสือไปวันๆ แต่เป็นความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ ครู ไม่ใช่แค่หน้าที่ แต่เป็นจิตสำนึกของความเป็นผู้ให้โดยแท้จริง “การกลับไปสอนหนังสือที่บ้าน เพราะความผูกพัน เป็นบ้านเรา ไม่อยากทิ้งน้องๆ อาจจะไม่ได้เต็มที่แต่แค่ขอให้ได้ปูพื้นฐานให้กับน้องๆ อยากทำให้ได้ครึ่งหนึ่งของครูเจี๊ยบแต่คงจะยากแต่ก็จะทำให้ดีที่สุด”
" ครูเจี๊ยบ "
นฤมล แก้วสัมฤทธิ์
ผู้เสียสละ
ถึงแม้จะเป็นผู้บกพร่องทางการได้ยิน แต่ครูญาดาก็สามารถสอนลูกศิษย์ถึงในระดับปริญญา และได้สอนคนปกติหลายต่อหลายคนอีกด้วย สิ่งที่สะท้อนให้เห็นถึงความทุ่มเทและความเอาใจใส่ของครูญาดาในหลายครั้งที่ครูญาดาเดินทางไปต่างจังหวัด เพื่อพบผู้ปกครองเพื่อสอนภาษามือให้แก่พ่อแม่ของเด็กๆ จนภายหลังได้มีการจัดสื่อการสอนวิธีการใช้ภาษามือให้กับผู้ปกครองด้วย เพื่อช่วยให้เด็กและผู้ปกครองได้สื่อสารและเข้าใจกันมากขึ้นสื่อสารกันได้ดีขึ้น นอกจากนี้ครูญาดายังได้ปรับปรุงการสอนโดยเขียนตำราภาษามือใหม่ๆ เอาไว้สื่อสารและสอนนักเรียนเพื่อเข้ากับยุคสมัยในปัจจุบันอีกด้วย
ครู...
โลกเงียบ

" ครูญาดา ชินะโชติ "
คุณครูเกษียณ วัย 75 ปี

ครู...
กว่า 15 ปี ที่ครูเจี๊ยบสอนเด็กเร่ร่อนหลายต่อหลายรุ่น ให้หลุดพ้นจากยาเสพติดให้กลับมาประกอบอาชีพได้ และผลจากการอุทิศตนในการสอนเด็กตามชุมชน ทำให้ครูเจี๊ยบประสบกับปัญหาเรื่องสุขภาพจากการลงพื้นที่ ทุกวันนี้ครูเจี๊ยบก็ยังคงลงพื้นที่แม้ว่าจะมีอันตรายจากโควิดก็ตาม แต่ครูเจี๊ยบพูดเสมอว่า “การศึกษาจะเป็นวัคซีน ให้เด็กเร่ร่อนมีภูมิคุ้มกัน จากสิ่งเลวร้ายและไม่กลายเป็นปัญหาสังคมในอนาคต”
" ครูเจี๊ยบ "
วรัทยา จันทรัตน์